Pacific Rim: Uprising Review

Regie:   Steven S. DeKnight
Hoofdrolspelers:  John Boyega, Scott Eastwoord, Cailee Spaeny, Charlie Day, Tian Jing

IMDB link

Pacific Rim deeltje 1 was een westerse ode aan de mech films en mech anime. Pacific Rim slaagde erin om zeer grote imposante vechtmachines te laten zien die gemakkelijk een boot oppakten om als speer te gebruiken. De schaal waarop dit werd uitgebeeld was zeer goed. De rest van de wereld verbleekte bij deze giganten en ook het verhaal was eigenlijk ook okay. Het verhaal vertelde de oorlog tussen de Jaegers (de mechs) en een buitenaards ras genaamd Kaiju. De oorlog tussen die twee was hevig en meer dan eens zag je gebouwen sneuvelen onder het geweld. Een voormalig Jaeger piloot, gespeeld door Charlie Hunnan dwong zichzelf om weer mee te vechten in de deze oorlog en zorgde voor de overwinning al kwam deze overwinnen wel met een prijs.

Pacific Rim Uprising borduurt daar losjes op voort. Jake Pentecost, de zoon van de gesneuvelde Stacker uit Pacific Rim, moet de volgende generatie Jaeger piloten opleiden samen met oudrivaal Lambert en zijn zus Mako Mori. Midden in de training barst de hel weer los als er opeens een nieuw soort Kaiju verschijnt. De oorlog laait weer op en Jake moet alles op alles zetten om de Kaiju te stoppen, net zoals ooit zijn vader deed.

Het duurt vrij lang voordat we enige actie zien met een Jaeger waar in het vorige deel echt meteen actie was te zien. Er wordt af en toe gerefereerd naar de vorige film maar de enige echte rode draad is Jake en zijn vader. We zien wel oude bekenden zoals Mako maar veel meer diepgaander dan dat wordt het niet. Ik had het idee dat gedurende de hele film DeKnight moeite heeft gehad om deze film te regisseren. In de vorige film zag je echt de schaal van de Jaegers en Kaiju terug ten op zichte van de rest van de wereld. In dit deel komt dat sporadisch tot zijn recht. Als er actie in beeld komt is die best tof te noemen met als climax de oorlog die losbarst.  Maar zelfs de laatste deel van Transformers deed dit stuk veel beter. Ook de grappen van Jake komen niet tot zijn recht omdat hij vaak dezelfde grapjes maakt. Dat is 2 keer leuk maar daarna moet je met iets anders komen vind ik. En dan het plot, die is echt tenenkrommend en de rol van Charlie Day daarbij is echt heel slecht. Zijn rol in dit geheel is zo misplaatst dat het bijna hilarisch wordt. Qua acteerwerk steelt Cailee Spaeny de show. zij overstijgt met haar rol zelfs de van John Boyega.

Als laatste wil ik ook nog aanstippen dat Hollywood echt moet kappen om geforceerd Aziatische acteurs in westerse films te laten meespelen. Ook dit keer voelde dit geforceerd aan en dat is jammer want ik heb menig Aziatische film met Tian Jing gezien en daarin is zij zoveel beter. Iedereen die de film Police Story ( Jing Cha Gu Shi ) heeft gezien snapt mijn mening denk ik.

Conclusie:

Pacific Rim Uprising is niet het vervolg geworden waar wellicht velen op hoopte die de eerste film tof vonden. DeKnight lijkt moeite te hebben gehad om deze film te maken althans dit is een gevoel die ik had tijdens het kijken. Jammer ook dat behalve Jake, Lambert en Mako niet meer gerefereerd wordt naar het verhaal uit de vorige film maar wat echt zonde is is dat zowel de Jaegers als de Kaiju qua schaal meer dan eens niet tot hun recht kwamen en de actie niet zo hoogstaand was als in Pacific Rim. Het verhaal is inwisselbaar en bij vlagen best vergezocht en mist het bij bepaalde aspecten wat uitleg. Als popcornfilm is het prima maar niet meer dan dat. Wil je grote Jaegers en Kaiju zien kijk dan vooral de eerste film met Charlie Hunnan.

Pluspunten:

-   Spaeny speelt fantastisch
-   Mechs zijn altijd wel cool

Minpunten:

-   Schaal van wereld en Jaegers/Kaiju is totaal verkeerd
-   Verhaal is inwisselbaar
-   De humor is verkeerd getimed
-   Regisseur heeft moeite met deze film

Eindcijfer:
60/100