Hereditary: Beklemmend sterk debuut van Ari Aster

Regie:    Ari Aster
Cast:     Toni Collette, Milly Shapiro, Gabriel Byrne
Imdb link

Hereditary is een film binnen het horror genre (Horror heeft de meeste sub-genres overigens) waar veel pers en horrorfans naar uitkijken. Sommige pers prezen de film al als "The next Excorsist" en dat schept natuurlijk torenhoge verwachtingen. De trailers lieten mij een debuut zien van Ari Aster, die hiervoor alleen maar korte films heeft gemaakt, waarbij het lijkt op een indie-productie met de ambitie van een blockbuster vol met jumpscares. En toch pakte het me als horrorfan. Toch was ik benieuwd of deze film echt kan meten met The Excorsist, dé film die mij introduceerde met horror al was ik nog maar 8 of 9 jaar.

De film draait om een gezin die als gezin maar ook als individu de nodige ellende hebben meegemaakt. Dit wordt nog duisterder als dochterlief Charlie dingen gaat zien om haar heen en haar moeder dit ook ervaart. De vader probeert ondertussen iedereen in balans te houden zonder zelf ook door te draaien óf te aanvaarden wat er nou echt gebeurd.

De dreiging van iets is bij de eerste seconde al voelbaar. Een korte maar enge introductie van de karakters volgt waarna het verhaal langzaam ontvouwt. Hoe het verhaal verteld wordt en hoe de clous worden gegeven aan de kijker is briljant en vooral zeer sterk gedaan. Bij bepaalde scenes zet je nog je vraagtekens om veel later die subtiele hint te krijgen zodat je even denkt "oh ja....dat daarom!" Aster is met dit ijzersterke debuut in geslaagd om cinematografisch een film neer te zetten dat beklemmend is, eng, duister maar toch hoopvol, wat die hoop ook is. Aster heeft Toni Collette en Milly Shapiro perfect gecast. Collette zet met haar acteurwerk een geloofwaardige moeder neer die met al haar krankzinnigheid slaagt om met haar mee te leven. Shapiro heeft weinig dialoog maar dat heeft haar rol ook niet nodig en haar debuut is hiermee echt gemaakt.

Kan het zich meten met The Excorsist? Nee, vind ik niet. Deze film is anders van toon en wordt op een ander manier verteld. Een film die wel qua screenplay, sfeer en thema in de buurt komt is de Autralische meesterwerk The Babadook. Maar kan het zich dan meten met andere "horrorfilms" van de laatste jaren? Jazeker, dankzij de cinematografie, perfect gecaste karakters en de duistere, ongemakkelijke sfeer die het neerzet. Wanneer de eerste helft geeft een weergaloze aanloop naar de tweede helft waarna het je bij de keel grijpt en los laat bij de credits. Ari Aster bewijst zich in één klap als regisseur voor dit soort films. Ik hoop ooit eens een samenwerking te zien tussen Ari Aster en James Wan.

Conclusie:

Hereditary is een steengoed debuut geworden van Ari Aster. Met zijn manier van verhaal vertellen en de goede cast is dit een beklemmende film geworden met subtiele jumpscares en hints naar het verhaal waarbij echt alle puzzelstukjes in elkaar vallen als de credits ziet. Een cinematografisch meesterwerk wat zich kan meten met de besten in het genre. Overstijgen overigens niet maar dat hoeft ook niet. De film maakt sowieso al veel indruk.

Eindcijfer:
90/100